Σκοπός της μικροδιδασκαλίας Δρ. Αλέξανδρος Παπάνης Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης

Βασικός σκοπός της μικροδιδασκαλίας είναι να συνδυαστεί η θεωρία με την πράξη και να ασκηθούν οι υποψήφιοι και υπηρετούντες εκπαιδευτικοί στην εφαρμογή συγκεκριμένων παιδαγωγικών και διδακτικών δεξιοτήτων, όπως, για παράδειγμα,: στην προετοιμασία του μαθήματος (προγραμματισμό της διδασκαλίας σε μικροεπίπεδο), στην έναρξη και τη λήξη της διδασκαλίας, στην επιλογή και στη διατύπωση των στόχων διδασκαλίας/μάθησης, στη μη λεκτική συμπεριφορά, στη χρήση διαφόρων μέσων διδασκαλίας (παραδοσιακών και σύγχρονων), στην εφαρμογή μορφών (μετωπικής, ερωτηματικής, διαλογικής, πειραματικής, εταιρικής, ομαδικής κλπ.) και τεχνικών (υποβολής ερωτήσεων, εφαρμογής συζήτησης, χρήσης του λόγου κλπ.) διδασκαλίας/μάθησης, στην απόκτηση αυτοπεποίθησης κατά τη διδασκαλία, στη συμπεριφορά προς τους μαθητές, στην τήρηση του χρόνου, στην (αυτο- και ετερο) αξιολόγηση κ.ά. Στο πλαίσιο της μικροδιδασκαλίας δίνεται, επομένως, η δυνατότητα αφενός στους μελλοντικούς εκπαιδευτικούς να έχουν μια πρώτη επαφή με τη διδακτική πράξη (έστω και σε «τεχνητό» περιβάλλον) και να ξεπεράσουν ως έναν βαθμό το «σοκ της πράξης» και αφετέρου στους εν ενεργεία εκπαιδευτικούς να εφαρμόσουν νέες ιδέες και πρακτικές που αφορούν τη διδακτική διαδικασία, να ελέγξουν και να βελτιώσουν τις διδακτικές τους δεξιότητες, ασκούμενοι σε αυτές, και να αξιολογήσουν και οι ίδιοι τον εαυτό τους. 
Το ασφαλές περιβάλλον και οι ελεγχόμενες –εργαστηριακές– συνθήκες κατά τη μικροδιδασκαλία προσφέρουν ακριβώς το πλεονέκτημα ότι δεν υπάρχει ο φόβος της πρόκλησης αρνητικών αποτελεσμάτων στους διδασκομένους, διότι τον συγκεκριμένο ρόλο παίζουν κατά τη μικροδιδασκαλία οι συνάδελφοι του ασκούμενου εκπαιδευτικού – γι’ αυτόν τον λόγο ο ασκούμενος εκπαιδευτικός έχει επιπλέον ελευθερία. 
Έτσι, η μικροδιδασκαλία προσφέρει ένα πεδίο έρευνας και εφαρμογής διδακτικών πρακτικών, συγκροτώντας ένα χρήσιμο παιδαγωγικό και διδακτικό μέσο και ένα εργαλείο αυτοαξιολόγησης. Κομβική σημασία έχει στο πλαίσιο της μικροδιδασκαλίας ο επόπτης, ο ίδιος ο ασκούμενος υποψήφιος ή εν ενεργεία εκπαιδευτικός, οι συνάδελφοί του καθώς και η εκπαιδευτική τεχνολογία, επειδή η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών (βιντεοκάμερας, βίντεο, ηλεκτρονικού υπολογιστή, τηλεόρασης) διευκολύνει τη διαδικασία κριτικής και ανάλυσης της διδασκαλίας και αυτοαξιολόγησης του ασκούμενου εκπαιδευτικού. Στην πραγματικότητα η μικροδιδασκαλία παρέχει την ευκαιρία άσκησης των μελλοντικών και των υπηρετούντων εκπαιδευτικών και στα τρία βασικά στάδια της μεθόδευσης της διδασκαλίας: στην προετοιμασία, στη διεξαγωγή και στην αξιολόγησή της. 
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:Χατζηδήμου, Δ. (1997). Η μικροδιδασκαλία στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών. Μια θεωρητική και εμπειρική προσέγγιση. Θεσσαλονίκη: Αδελφοί Κυριακίδη.

Πλεονεκτήματα και Δυσκολίες κατά τη διδασκαλία μιας Ξένης Γλώσσας σε Ενήλικες σπουδαστές Δρ. Αλέξανδρος Παπάνης

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
1. Δεν υπάρχουν προβλήματα πειθαρχίας.
2. Υπάρχει σαφής μαθησιακός σκοπός και προκαθορισμένοι στόχοι.
3. Οι σπουδαστές συχνά ήδη έχουν κάποια προηγούμενη γνώση της γλώσσας γεγονός που διευκολύνει την εκ νέου ενεργοποίηση της μαθησιακής διαδικασίας.
4. Δεν υπάρχει εμπλοκή και καταναγκασμός από τρίτα πρόσωπα (π.χ. οι γονείς των μαθητών). Πρόκειται για ελεύθερη και συνειδητή επιλογή των ενηλίκων σπουδαστών.
5. Οι ενήλικοι μπορούν να δουν τα άμεσα αποτελέσματα του τι καταφέρνουν σε ρεαλιστικές καταστάσεις της καθημερινής τους ζωής. 
6. Η μάθηση αντιμετωπίζεται ως μία σοβαρή και εποικοδομητική εμπειρία από τους ενήλικους σπουδαστές.
7. Το να διδάσκεις ενήλικους διευρύνει τους ορίζοντες και των ίδιων των διδασκόντων (ειδικά όταν διδάσκουν την ξένη γλώσσα για ειδικούς ή ακαδημαϊκούς σκοπούς – καθώς επωφελούνται από την εξειδικευμένη γνώση που σχετίζεται με τα πεδία των επαγγελματικών ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων των ενηλίκων).

ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
1. Στην εκπαίδευση ενηλίκων υπάρχουν συνήθως πιεστικοί χρονικοί περιορισμοί γιατί η ενασχόληση των ενηλίκων με την εκμάθηση της ξένης γλώσσας είναι κυρίως βραχυπρόθεσμη. Λόγω των υποχρεώσεών τους κουράζονται εύκολα και δεν μπορούν να ασχοληθούν συστηματικά με την εκμάθηση της ξένης γλώσσας για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Έτσι η εκμάθηση πρέπει να είναι οργανωμένη κατά τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σύντομη, εντατική, περιεκτική και με στόχο την πιστοποίηση των γνώσεων γιατί οι ενήλικοι επιθυμούν να τις χρησιμοποιήσουν για επαγγελματικούς λόγους. 
2. Ο χρόνος για εργασίες στο σπίτι είναι πολύ περιορισμένος. Κατά συνέπεια, οι περισσότερες δραστηριότητες πρέπει να εκτελούνται κατά τη διάρκεια των μαθημάτων.
3. Οι ενήλικοι σπουδαστές έχουν ποικίλες έξω-εκπαιδευτικές ευθύνες και υποχρεώσεις (δουλειά, οικογένεια κ.λπ.) που τους επηρεάζουν και ψυχολογικά με αποτέλεσμα κάποιες φορές να χάνουν -όχι την ικανότητά τους για μάθηση- αλλά το ηθικό και το ζήλο τους για τη συνέχιση των σπουδών τους. 
4. Υπάρχουν βαθιά ριζωμένες εσφαλμένες αντιλήψεις που λειτουργούν αρνητικά στο θυμικοσυναισθηματικό κομμάτι των ενηλίκων σπουδαστών (συχνά θεωρείται ότι τα παιδιά και οι έφηβοι είναι περισσότερο επιτυχημένα ως σπουδαστές της ξένης γλώσσας από τους ενήλικους).
5. Οι ενήλικοι σπουδαστές έχουν ήδη αναπτύξει το δικό τους μαθησιακό τρόπο. Ο καθένας έχει αναπτύξει ένα δικό του τρόπο για να μαθαίνει πέρα από τα καθιερωμένα μοντέλα. Διαφέρει επίσης και ο ρυθμός μάθησης κάθε εκπαιδευόμενου. Αν και όλα αυτά μπορούν να λειτουργήσουν και ως πλεονεκτήματα.
6. Πιθανόν υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός από «αποκρυσταλλωμένα» λάθη που παρεμποδίζει τη μάθηση όταν οι σπουδαστές έχουν ήδη κάποια προηγούμενη γνώση της ξένης γλώσσας που διδάσκονται. Επίσης μπορεί να υπάρχουν δυσάρεστες εμπειρίες από την τελευταία φορά που διδάχθηκαν μία ξένη γλώσσα (π.χ. στην εφηβική τους ηλικία, στο πλαίσιο του σχολείου κ.λπ.) και αυτό τους προκαταβάλλει αρνητικά.

Γαλάνη Μαρία-Ελευθερία (2009) Η διδακτική και μαθησιακή διαδικασία της ξένης γλώσσας στο πλαίσιο της Εκπαίδευσης Ενηλίκων.

Καψάλης Α. & Παπασταμάτης Α. (2002), Εκπαίδευση Ενηλίκων α΄, Γενικά εισαγωγικά θέματα. Θεσσαλονίκη: εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Κολιάδης Ε. (2002). Γνωστική Ψυχολογία, Γνωστική Νευροεπιστήμη και Εκπαιδευτική πράξη: Το μοντέλο επεξεργασίας πληροφοριών. Αθήνα.

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΞΕΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ Δρ. Αλέξανδρος Παπάνης Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

1. Ο καθηγητής προετοιμάζει ένα ερωτηματολόγιο ανάλυσης αναγκών και συνομιλεί σχετικά με τους σπουδαστές. 
2. Σημειώνει τις πληροφορίες που έχει συλλέξει (μέσω του ερωτηματολογίου και της προσωπικής συζήτησης) με σκοπό να στοιχειοθετήσει το “προφίλ” των σπουδαστών, (σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο ανάλογα με το εάν πρόκειται για εξατομικευμένο ή ομαδικό μάθημα), την πρότερη γνώση τους, τους λόγους για τους οποίους επιθυμούν να μελετήσουν την ξένη γλώσσα, τη διαθεσιμότητά τους για τα μαθήματα και άλλους παράγοντες (Καψάλης, 2000, 73-75).
3. Διερευνά και τις τέσσερις γλωσσικές δεξιότητες -ανάγνωση, ομιλία, ακουστική και γραπτή ικανότητα (reading, speaking, listening, writing)- και αποφασίζει εάν πρέπει να δώσει προτεραιότητα σε κάποια από αυτές ξεχωριστά.
4. Προβληματίζεται για το σε ποιες λειτουργίες και σε ποιες επικοινωνιακές καταστάσεις (περιστάσεις επικοινωνίας) οι συγκεκριμένοι σπουδαστές θα κληθούν να χρησιμοποιήσουν την ξένη γλώσσα. Αυτή η μελέτη θα βοηθήσει τον διδάσκοντα να επιλέξει τα κατάλληλα για το συγκεκριμένο κοινό πεδία γραμματικής, λεξιλογίου και χρήσης της γλώσσας θα πρέπει να μελετηθούν.
5. Επισκέπτεται ένα ξενόγλωσσο βιβλιοπωλείο και αναζητά διαθέσιμο υλικό στην αγορά που μπορεί να είναι πρόσφορο για το μάθημά του. Υπάρχει σημαντική ποικιλία από ξενόγλωσσα βιβλία για ειδικούς σκοπούς και ενήλικες από τα οποία μπορεί να διαλέξει ότι ανταποκρίνεται στις ανάγκες του.
6. Οπωσδήποτε ο καθηγητής ξένης γλώσσας δεν είναι υποχρεωμένος να περιορίσει τις δυνατότητες του μαθήματός του στα εγχειρίδια που κυκλοφορούν στην αγορά. Υπάρχουν πολλές πηγές που μπορεί να χρησιμοποιήσει για διδακτικούς σκοπούς: ξενόγλωσσες εφημερίδες και περιοδικά, διαδίκτυο, εκπαιδευτικά λογισμικά, ταινίες κ.λπ. Ο διδάσκων λοιπόν μπορεί είτε να συμπληρώσει το αρχικά επιλεγμένο εγχειρίδιο με επιπλέον υλικό είτε να το αντικαταστήσει εντελώς.
7. Τα κριτήρια για την επιλογή του διδακτικού υλικού χρειάζεται να ανταποκρίνονται στο τρίπτυχο «ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ – ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ – ΧΡΗΣΗ ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ» με σκοπό το μάθημα να καθίσταται επίκαιρο, ενδιαφέρον και να παρακινεί ένα κοινό με άποψη όπως οι ενήλικοι. 
8. Όταν ο διδάσκων θα έχει επιλέξει το εκπαιδευτικό υλικό που θα χρησιμοποιήσει στο μάθημά του τότε θα προχωρήσει στο σχεδιασμό βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο του προγράμματος σπουδών των συγκεκριμένων μαθημάτων (course syllabus).
9. Καλό θα ήταν ο διδάσκων να συζητήσει αυτόν τον προγραμματισμό με τους διδασκόμενους (για να είναι σίγουρος ότι συμβαδίζει με τα ενδιαφέροντα και τις ιδιαίτερες ανάγκες τους).
10. Μετά από όλη αυτή την προεργασία, ο καθηγητής είναι έτοιμος να αρχίσει το μάθημά του αλλά με την προϋπόθεση ότι δεν θα παραμένει συνεχώς «περιχαρακωμένος» στον αρχικό σχεδιασμό του προγράμματος σπουδών του (syllabus plan) αλλά θα είναι ανοικτός και ευέλικτος σε αλλαγές κατά τη διάρκεια των μαθημάτων. Και αυτό γιατί συχνά οι ενήλικοι σπουδαστές αλλάζουν γνώμη σχετικά με τις ανάγκες τους στην ξένη γλώσσα κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Το πιο πιθανό είναι να ζητήσουν να συμπεριληφθούν περισσότερα στοιχεία στο μάθημά τους και κατά συνέπεια σταδιακά μπορεί η φύση του μαθήματος να μεταλλαχθεί από ένα μάθημα ξένης γλώσσας για αυστηρά ειδικούς σκοπούς σ’ένα μάθημα εκμάθησης της ξένης γλώσσας περισσότερο γενικευμένο και εμπλουτισμένο.
11. Ο διδάσκων οφείλει να προκαλεί και να καλλιεργεί την ενεργή συμμετοχή και δραστηριοποίηση των σπουδαστών κατά τη διδακτική διαδικασία μέσα από δραστηριότητες συλλογικές και δημιουργικές όπως τα παιχνίδια ρόλων, ο καταιγισμός ιδεών, οι ομαδικές συζητήσεις, τα σχέδια δράσης (ομαδοσυνεργατική μάθηση). 
12. Το σημαντικότερο όμως είναι να καλλιεργήσει ο διδάσκων στους σπουδαστές του την ικανότητα του «μαθαίνω πώς να μαθαίνω», βασική αρχή της Εκπαίδευσης Ενηλίκων (Rogers, 1998). Να τους μάθει πώς να συνεχίζουν να μαθαίνουν και εκτός τάξης και χωρίς διδάσκοντα, πώς να γίνουν σταδιακά αυτόνομοι σπουδαστές. Πώς να αντλούν γνώση και να εμπλουτίζονται από κάθε πηγή –εκπαιδευτική και μη- που συναντούν στην καθημερινότητά τους : λεξικά, διαδίκτυο, λογισμικά, εφημερίδες, περιοδικά, επαγγελματικά εγχειρίδια, συνομιλίες με φυσικούς ομιλητές της ξένης γλώσσας. 
13. Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό σημείο αποτελεί η προσπάθεια να γίνει το μάθημα ευχάριστο και δημιουργικό. Άλλωστε ένα μάθημα ενηλίκων μπορεί να είναι ιδιαίτερα προκλητικό και ικανοποιητικό τόσο για τον διδάσκοντα όσο και για τους διδασκόμενους. Μέχρι το τέλος της συγκεκριμένης εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι σίγουρο ότι και οι δύο πλευρές θα έχουν προοδεύσει: οι σπουδαστές χάρη στις καινούριες γλωσσικές δεξιότητες που θα αναπτύξουν και οι διδάσκοντες χάρη στα νέα γνωστικά πεδία χρήσης της ξένης γλώσσας που θα προσεγγίσουν μέσα από τις εμπειρίες και τα ενδιαφέροντα των σπουδαστών τους.

Γαλάνη Μαρία-Ελευθερία (2009) Η διδακτική και μαθησιακή διαδικασία της ξένης γλώσσας στο πλαίσιο της Εκπαίδευσης Ενηλίκων.

Τα Λεξιλογικά Δάνεια της Ελληνικής στην Αγγλική Δρ. Αλέξανδρος Παπάνης

Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά..
ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού…
Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι ‘εξόδευσαν’, για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την ‘βαπτίσουν’ με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη».
Παραδείγματα:
AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: “θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ”.
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα ‘τραπέζια’ (πάγκους) της αγοράς…
BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο σιδηρουργού.
BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ.
CARE = από το καρέζω.
COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα ‘δία’. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.
DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ
DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!
DOUBLE = από το διπλούς – διπλός.
EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, προέχω.
EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε
EYES = από το φάεα = μάτια.
FATHER = από το πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικά flos από το φλόος.
FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται από το (F)ραπίζω = κτυπώ (F= δίγαμμα).
GLAMO UR = λατινικό gramo ur από το γραμμάριο. Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramo ur -glamou r , πήρε την σημερινή έννοια.
HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.
HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή διάλεκτο, όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του Πλάτωνος, το τελικό ‘ς’ προφέρεται ως ‘ρ’. Π.χ. σκληρότηρ αντί σκληρότης).
I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική διάλεκτο.
ILLUSION = από το λίζει = παίζει.
ΙS = από το είς.
KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη στάθμιση βάρους).
KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με ( …;είπε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη).
LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης. Όπως: Λαέρτης – πατέρας του Οδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love από το ‘λάFω’. Το δίγαμμα (F) γίνεται ‘αυ’ και ‘λάF ω ‘ σημαίνει “θέλω πολύ”.
MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = από το μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.
MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και αδελφός του Αννίβα.
ME = από το με.
MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE = από το μήνις.
MENTOR = από το μέντωρ.
MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου γινόταν εμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε’84,2).
MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον, ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το …; menu!
MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda ).
MOKE = από το μώκος = αυτός που χλευάζει.
MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη επωνυμία της Θεάς Ήρας: Ηραμονία. Στο προαύλιο του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την παράστασή της, (monetae).
MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.
MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!
MOW = από το αμάω = θερίζω.
NIGHT = από το νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό μόριο (“νέ τρώει, νέ πίνει”), ή ( νηπενθής = απενθής, νηνεμία = έλλειψη ανέμου.
PAUSE = από το παύση.
RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.
RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι, όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ. ρά-θυμος, και ίστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H δασεία (‘) προφέρεται ως σ = σερπετό.
SEX = από το έξις. Η λέξη δασύνεται και η δασεία μετατρέπεται σε σίγμα και = s + έξις.
SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).
SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.
SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω ( σπονδή).
TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.
TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.
YES = από το γέ = βεβαίως.
WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ.

Αναστασίας Γονέου «Ελληνική Γλώσσα – τροφός όλων των γλωσσών»

20 Βήματα κατά τη διαδικασία άσκησης ρόλων όταν δουλεύουμε με ομάδες μαθητών μέσα στην τάξη Δρ. Αλέξανδρος Παπάνης Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης

1. Στην ολομέλεια: «ανατρέξτε στην σχολική σας εμπειρία στα εφηβικά σας χρόνια και θυμηθείτε χαρακτηριστικούς τύπους στην τάξη» (καταιγισμός)- Δύο εθελοντές γράφουν στον πίνακα ακριβώς όπως λέγονται (χωρίς αλλαγές-10λ 
2. Προκύπτουν στήλες (3-4) με χαρακτηρισμούς. 
3. Βοηθείστε να ομαδοποιήσουμε όλοι μαζί τα χαρακτηριστικά ώστε να φτιαχτούν 5 ρόλοι της σχολικής ομάδας-ποιο ταιριάζει με τι…» Καθώς τα μέλη υποδεικνύουν ο επιμορφωτής σημειώνει τον ίδιο αριθμό δίπλα στη κάθε λέξη που ταιριάζει στον ίδιο ρόλο. «ελάτε να δώσουμε όνομα στους ρόλους (ορολογία παιδιών)
4. «Το κάθε μέλος διαλέγει σε ποιόν ρόλο θέλει να μπει – 4 περίπου μέλη ανά ρόλο» «Καθίστε ως «ομάδα ενός ρόλου», όπου θέλετε στην αίθουσα.(βήματα 3 -4=10λ)
5. «Βγείτε από τον εαυτό σας και μπείτε στα παπούτσια του ρόλου που διαλέξατε.. είσαστε παιδί στο σχολείο και είσαστε αυτός ο χαρακτηριστικός τύπος». «Η κάθε ομάδα να δηλώσει τον ρόλο της ώστε όλοι να γνωρίζουν ποιός είναι ποιός».
6. «Θυμηθείτε σχολικά συμβάντα που ζήσατε στα παπούτσια αυτού του ρόλου, …πώς νοιώθετε, σκέφτεστε, πώς αντιδράτε. Συζητήστε για λίγο για να μπείτε καλά μέσα στον ρόλο». (αφήνουμε για 5-6 λεπτά να κυλήσει η κουβέντα:)
7. «Γράψτε ένα γράμμα προς την τάξη (συμμαθητές, ή και δασκάλους, γονείς κλπ) όπου εκφράζετε ‘όλη σας την αλήθεια’… για το πώς νοιώθετε, σκέφτεστε, αντιδράτε. Χρησιμοποιείστε συναισθήματα, σκέψεις, γλώσσα και ύφος μέσα από τον ρόλο». (10-15 λεπτά)
8. Προτρέπουμε να αξιοποιηθούν όλες οι διαφορετικές φωνές μέσα στο ρόλο, καθότι το κάθε μέλος φέρνει τη δική του ιδιαίτερη εμπειρία. Οι αρχικές αντιδράσεις «μα, πώς θα συντάξουμε ένα κείμενο αφού ο καθένας νοιώθει διαφορετικά», απαντώνται με το «όλες οι φωνές είναι αληθινές και χρήσιμες. Δεν είναι καλό να ομογενοποιηθούν σε ένα σύνολο και να χαθούν. (Γράψτε από τη μια νοιώθω έτσι… από την άλλη.. νιοιώθω…)». 
9. «Ο εσωτερικός διάλογος που αναπτύσσετε στον κάθε ρόλο, βοηθά να αναδυθούν όχι μόνο οι φανερές αλλά και οι κρυμμένες του πλευρές. Αφήστε τες να εκφρστούν και αυτές..».
10. «Τώρα ένας εκπρόσωπος από κάθε ρόλο –από εκεί που καθόσαστε- σηκώνεται και διαβάζει το γράμμα και τα μέλη μέσα στους άλλους ρόλους αφουγκράζονται συναισθήματα και σκέψεις που συνηχούν μέσα τους». Ανάλογα με τον διαθέσιμο χρόνο είμαστε λιγότερο ή περισσότερο επιτρεπτικοί στην πηγαία έκφραση αυτών των συνηχήσεων(10-15 λεπτά). Αφήνουμε την σειρά με την οποία θα διαβαστούν τα γράμματα να αναδυθεί, δεν καθοδηγούμε!.
11. Καθώς ακούμε, σημειώνουμε αλλαγές στο συγκινησιακό κλίμα (μπορεί π.χ. το άκουσμα μιας φωνής στενοχωρημένης και μοναχικής στον «καλό μαθητή», να μαλακώσει τα συναισθήματα των άλλων απέναντί του ή ο «αποδιοπομπαίος» να γεννά απρόσμενη συμπάθεια και εκτίμηση …)
12. Αντίστοιχα στον «περιθωριοποιημένο», μπορεί να βγει μια πλευρά μοναχική, που επιθυμεί να συνδεθεί με τους άλλους, ενώ ταυτόχρονα αγωνιά να διατηρήσει την ιδιαιτερότητά του, μη συμμορφούμενος με την επικρατούσα άποψη. Ο «αμφισβητίας» δείχνει την ανάγκη για αλλαγή, ο «γκρινιάρης» διακινεί το συναίσθημα, ο «δημοφιλής» έχει έγνοια να καλλιεργεί το κοινωνικό «εμείς», κλπ.
13. Μόλις τελειώσει και το τελευταίο γράμμα, αν κρίνουμε, μπορούμε σ’ αυτό το σημείο (αλλιώς αναβάλουμε για το τέλος της άσκησης), να υπογραμμίσουμε στοιχεία που αναδύθηκαν, σχετικά με τις διαφορετικές ανάγκες μιας ομάδας και πώς οι «ρόλοι» εκφράζουν συμπληρωματικά τις πλευρές της
14. «βγήτε τώρα από το ρόλο και με 3-4 μέλη από άλλους ρόλους διαμορφώστε νέες ομάδες μεικτής σύνθεσης» 
15. «Αναστοχαστείτε την εμπειρία…, τι νέα πληροφρία ναδύθηκε, τι σας εξέπληξε, πως νιοώσατε τιπαρατηρείτε και καταλαβαίνετε. ανατρέξτε σε αντίστοιχες εμπειρίες σας σε άλλες ομάδες ….πότε ήσασταν σε αντίστοιχο ρόλο στη ζωή σας, στην οικογένεια…, παρέα φίλων.. στην εργασία…» 
16. «Ανταλλάξτε μεταξύ σας στη μικρή ομάδα, ό,τι θεωρείτε σημαντικό για εσάς και κατάλληλο να μοιραστείτε σε αυτό το πλαίσιο».
17. «Ως ομάδα γράψτε παράγραφο με διαπιστώσεις-συναισθήματα- ερωτήματα με την οποία θέλετε να τροφοδοτήσετε την ολομέλεια στο κλείσιμο της συνάντησης». (Υπογράψτε την με τα ονόματά σας). 
18. «Οι μικρές ομάδες ας ‘ανοίξουν’ τα καθίσματά τους προς την ολομέλεια. Ποια ομάδα θέλει να ξεκινήσει;». Οι εκπρόσωποι διαβάζουν τις παραγράφους με τη σειρά που αναδύεται αυθόρμητα, χωρίς υπόδειξη.
19. Υπογραμμίζουμε πώς συνδέονται μεταξύ τους όσα λένε οι ομάδες, αναδεικνύοντας τον κεντρικό προβληματισμό της ολομέλειας. (αξιοποιούμε και μη λεκτικές ενδείξεις). Συνδέουμε με την θεωρία για το πώς οι ομάδες λειτουργούν και αναπτύσσουν την αυτό-ηγετικότητά τους.
20. Είναι η στιγμή που τα μέλη της ομάδας βιώνουν την ολοκλήρωση μιας διεργασίας «συμπαραγωγής γνώσης», βήμα-βήμα, επάνω στο θέμα της λειτουργίας της ομάδας, που εμπεριέχει τις δικές τους σκέψεις, συναισθήματα, εικόνες, που τους συνδέουν μεταξύ τους και με την ζωή τους ευρύτερα.

Native English versus non-native usages of English, Dr. Alexandros Papanis

English may succeed and can become a mother tongue in certain speech networks. English is an inherently anglicizing language, so by contrast the need for a localized form, identifiable and definable through the local distinctive features had emerged in many communities all over the world. 
But these local variations of the English language have been characterized at times as deviations from the proper standard English and have been received the contempt and sometimes the condemnation of educated English people. The crucial question, therefore, is what does the term “native standard English” mean and how does it juxtapose to the innumerable “non-native usages of English” found in sociolinguistic contexts outside Britain (since our main interest is English as an international language, we shall deliberately “ignore” the fact that such varieties of English, fairly different to the standard one, can also be met in Britain itself).
Usually when people speak standard English they are speaking a variety which originated and was propagated largely in writing (O’Donnell and Todd, 1980:11). It is the vehicle used by the “educated” speakers of the language and was first developed in the south-east area of England. 
According to Ward (1912:1) no-one can give an adequate definition of what exactly standard English is “simply because such a thing does not exist”, whereas Stevens (1981) reports that “standard” does not imply “imposed” or “of the majority”. Indeed, the “non-native” speakers of English are much more than the “native”. Besides, being a native speaker does not seem to be as important as being fluent in the language use and familiar with the several different national varieties (Kachru, 1992:88). As a result, it is rather difficult to define the prevailing “norms” of standard English and much more complicated to delineate its characteristics.

Ειδίκευση του Ειδικού Παιδαγωγού Τα επαγγελματικά Πρότυπα Συνεργασία παιδαγωγού τάξης- ειδικού παιδαγωγού Δρ. Αλέξανδρος Παπάνης ΕΕΠ I στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης

Θεμελιώδεις Αρχές-Θεσμικό Πλαίσιο
Άρθρο 3 του Ν. 3699/2008: Παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και με δυσκολίες μάθησης λόγω:
αισθητηριακών, νοητικών, αναπτυξιακών και γνωστικών προβλημάτων
ψυχικών και νευροψυχικών διαταραχών
αναπηριών όρασης, ακοής, κινητικών προβλημάτων, διαταραχών ομιλίας
ειδικών μαθησιακών δυσκολιών όπως δυσλεξία, δυσαναγνωσία, δυσορθογραφία, ελλειμματική προσοχή, αυτισμός, υπερκινητικότητα
ΔΕΝ εντάσσονται μαθητές με χαμηλή σχολική επίδοση λόγω γλωσσικών ή πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων

Θεμελιώδεις αρχές επαγγελματικής Δεοντολογίας – Στόχοι
1. Προώθηση εξατομικευμένης μάθησης 
2. Στήριξη – Ενθάρρυνση και Παροχή καλά συντονισμένων υπηρεσιών
3. Διάγνωση των εξελικτικών σταδίων και της εικόνας ωριμότητας του κάθε παιδιού:
α) Παρατήρηση των αρχικών και τελικών σταδίων του μαθητή. 
β) Αξιολόγηση της «εξέλιξης» που παρουσιάζει.
γ) Επιβράβευση. Η επιβράβευση θα πρέπει να παρέχεται και στα παιδιά με χαμηλή νοημοσύνη ανεξάρτητα αν παρουσιάζουν αργό ρυθμό εξέλιξης.
4. Συγκατάθεση του παιδιού για έναρξη της παρέμβασης από τον Ειδικό Παιδαγωγό. 
Πάμπολλες έρευνες σε όλο τον κόσμο κατέδειξαν ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί με επιτυχία οποιαδήποτε παρέμβαση χωρίς την συγκατάθεση του ιδίου του παιδιού. Το κίνητρο που έχει ένα παιδί για αντιμετώπιση των μαθησιακών του δυσκολιών θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στη διαδικασία της παρέμβασης.
5. Συγκεκριμενοποίηση της κατά περίπτωση δυσκολίας και εστίαση σε αυτήν. 
Με τον τρόπο αυτό η μαθησιακή δυσκολία μπορεί να κατανοηθεί ακριβώς από όλους όσους ασχολούνται με το παιδί. Παράλληλα επιτυγχάνεται ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα αντιμετώπισης με συγκεκριμένους βραχυπρόθεσμους στόχους. 
6. Ο τρόπος διδασκαλίας των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες θα πρέπει επιπρόσθετα να λαμβάνει υπόψη τη ψυχοσύνθεση του παιδιού. Ο Ειδικός Παιδαγωγός παίζει σπουδαίο ρόλο όχι μόνο στη μεταφορά γνώσης, αλλά και στο «ξεκλείδωμα» των συναισθημάτων του παιδιού μέσα από τη διαδικασία της μάθησης.
7. Συμβολή της περιβαλλοντικής επίδρασης (οικογένεια, σχολείο). Ο Ειδικός Εκπαιδευτικός αποτελεί το συνδετικό κρίκο σχολείου και οικογένειας. Είναι αυτός που θα συμβουλέψει, θα στηρίξει και θα καθοδηγήσει τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς του σχολείου. Είναι αυτός που θα ενημερώνει σε τακτά χρονικά διαστήματα για το μαθησιακό επίπεδο που βρίσκεται το παιδί τους, για τα στάδια εξέλιξης του. και για τους τρόπους αντιμετώπισης των μαθησιακών δυσκολιών του παιδιού 
8. Απενεχοποίηση των γονιών για την κατάσταση του παιδιού τους. Χρειάζονται περισσότερη ενημέρωση και στήριξη γύρω από το πώς η ποιότητα της σχέσης «γονέα-παιδιού» μπορεί να αξιοποιηθεί, βοηθώντας την υγιή γνωστική και συναισθηματική εξέλιξη του παιδιού τους.
9. Όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς, ο Ειδικός Εκπαιδευτικός τους συμβουλεύει για το πώς να ανιχνεύουν μαθησιακά ή άλλα γλωσσικά προβλήματα και με ποιες μεθόδους και στρατηγικές θα μπορούσαν να βοηθήσουν και να στηρίξουν το παιδί μέσα στην τάξη τους.

Χαρακτηριστικά μαθητών με ειδικές ανάγκες
1. Σοβαρές παραβάσεις κανόνων ή και παραβιάσεις των δικαιωμάτων των άλλων σε τέτοια συχνότητα, ώστε να δυσχεραίνεται η αναπτυξιακή τους πορεία. 
2. Δυσκολία προσαρμογής στο κοινωνικό περιβάλλον - δυσκολίες στη μάθηση
3. Προβλήματα συμπεριφοράς όπως ανυπακοή, ευερεθιστικότητα, επιθετικότητα, ανάμιξη σε καβγάδες. Όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια αυτών των προβλημάτων, τόσο πιο σοβαρή κρίνεται η κατάστασή τους.
4. Ανώριμες μορφές σκέψης, εγωκεντρισμός, δυσκολία λεκτικής έκφρασης των αρνητικών συναισθημάτων τους, που όμως τα εκτονώνουν με πράξεις.
5. Αδυναμία επίλυσης προβλημάτων, ειδικά στα πλαίσια των κοινωνικών καταστάσεων. Αδυναμία παραγωγής πολλών πιθανών λύσεων.

Προτεινόμενες Διδακτικές Στρατηγικές
1. Επικέντρωση στα θετικά χαρακτηριστικά του μαθητή και ενίσχυση των θετικών συμπεριφορών του μέσω των ενισχυτών (αμοιβές, χαμόγελο, έπαινοι). 
2. Συζήτηση με τον μαθητή για τους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους του μαθήματος.
3. Καλλιέργεια της ενθάρρυνσης, της εμπιστοσύνης και της αυτοπεποίθησης του μαθητή.
4. Δημιουργία κανόνων της τάξης, οι οποίοι είναι απόρροια συζήτησης μεταξύ εκπαιδευτικού και μαθητή. 
5. Οι κανόνες αυτοί είναι γραμμένοι με ξεκάθαρο και θετικό τρόπο, πχ ρίχνω τα σκουπίδια στο καλάθι αντί απαγορεύεται η ρίψη σκουπιδιών στο πάτωμα 
6 Διαμόρφωση μιας συμπεριφοράς που δεν υπάρχει στο ρεπερτόριο του μαθητή. Οι ενισχυτές δίνονται σταδιακά σε κάθε βήμα του μαθητή μέχρι να εδραιωθεί η επιθυμητή συμπεριφορά. 
Παράδειγμα: ένας μαθητής αρνείται να λύσει τις ασκήσεις στο τετράδιο του. Ο δάσκαλος τον ανταμείβει κάθε φορά που ο μαθητής γράφει έστω και μια σειρά με επιδοκιμαστικά σχόλια αναμένοντας να συνεχίσει την προσπάθειά του.
7. Τιμωρία: Αφαίρεση προνομίων, διακοπή θετικών ενισχύσεων, υπερδιόρθωση. Ωστόσο, οι συχνές τιμωρίες οδηγούν σε επιθετική συμπεριφορά, ο μαθητής ενδέχεται να επαναλάβει μια απορριπτέα συμπεριφορά, όταν ξέρει ότι κανείς δε θα τον δει. 
Μαθησιακό Περιβάλλον
1. Συναισθηματική στήριξη – σαφείς στόχοι μάθησης – καλή προετοιμασία (οργάνωση διδασκαλίας) προγραμματισμός δραστηριοτήτων). 
2. Προσαρμοσμένο στις ικανότητες των μαθητών
3. Συνεργατικές συνθήκες μάθησης: επικοινωνία και ενθάρρυνση θετικών διαπροσωπικών σχέσεων.
4. Υποστηρικτικές σχέσεις: α) αποδοχή από συνομήλικους, β) αυτοεπιβεβαίωση γ) μείωση επιθετικών συμπεριφορών.
5. Αίσθημα του «ανήκειν» σε μία φιλική κοινότητα, όπως το σχολείο

Οικοσυστηματική Προσέγγιση
o Τα προβλήματα συμπεριφοράς είναι το αποτέλεσμα των μη αρμονικών σχέσεων ανάμεσα στο παιδί και το περιβάλλον.
o Οι αντιλήψεις, οι στάσεις και οι ερμηνείες του εκπαιδευτικού στην τάξη για τους μαθητές του αντανακλούν στη συμπεριφορά των μαθητών και τους επηρεάζουν. 
o Χαρακτηρισμοί του τύπου: «προβληματικός», «υπερκινητικός» κτλ μπορεί να είναι το προϊόν των ερμηνειών που κάνουμε για τη συμπεριφορά του μαθητή, οι οποίες μπορεί να διαμορφώσουν σταδιακά την ταμπέλα του «αποδιοπομπαίου τράγου» μέσα στην τάξη.

Διδακτικός Σχεδιασμός-Βασικά Ερωτήματα
Ποιο το σχολικό πλαίσιο;
Ποιοι οι στόχοι και τα προσδοκώμενα αποτελέσματα;
Ποια συγκεκριμένα προβλήματα συμπεριφοράς (είδος- συχνότητα – διάρκεια - ένταση)
Ποια η ηλικία των μαθητών
Ποιο το επίπεδο συνεργασίας με την οικογένεια
Ποιες οι πρακτικές διδασκαλίας-διαφορετικές προσεγγίσεις 
Ποιος ο βαθμός επιπέδου του θετικού κλίματος
Ποια η συνεργασία με τους άλλους εκπαιδευτικούς για την πρόληψη της προβληματικής συμπεριφοράς

Do accents matter? Dr. Alexandros Papanis Democritus University of Thrace School of Engineering, Xanthi

Do accents still matter? Last week Dr Alexander Baratta from the University of Manchester spoke of "accentism", where people are discriminated against because of how they speak, and likened it to racism. In a study, he asked people why they changed their accents and how it made them feel. A third of those questioned said they were "ashamed" about flattening out their accents. But what was the alternative? We all want to get ahead; for the most part, the best way to do that is to "fit in". Still, there is a price, the professor says. Facing the world with a voice that is not your own can "undermine your sense of being".

And perhaps that's right. But it must depend on the level of confidence and self-worth that existed at the outset. Think of all the migrants from years past who tinkered with their names to better enable them to make a success of life in Britain or America. They altered something pretty fundamental and survived with psyche intact. I've written of the friend who christened his children with traditional Asian names, then changed them to completely different British names "to make it easier for them". We are all chameleons when necessary.

Of course accents should not matter. No one should feel compelled to change the way they interact. If they do so because it works to their advantage, that's different. Then it's about choice, not obligation or coercion.

In multiracial, multilingual, multicultural Britain, the answer – as ever – is reasonable accommodation. The responsibility of the listener is to be tolerant, celebratory perhaps, and to adapt when necessary. The requirement on the speaker is to make themselves understood, whatever lilt they choose.
(Hugh Muir, The Guardian)

Elementary Classroom Rules and Management Dr. Alexandros Papanis

Elementary classrooms can become better learning environments when teachers have rules, classroom management skills, and a belief that each child can be successful. Rules help create a predictable atmosphere that limit classroom disruptions and encourage children to use self-control. Children need to be taught that it is their responsibility to make appropriate choices and that they will be held accountable for their actions.

Teachers may decide to establish rules or allow their students to assist in formulating them. Teachers who involve their children in the rule making process contend that students are more likely to follow them. One way to involve students in forming rules is to have them brainstorm as a class or in small groups why they come to school and their goals for learning. Then ask them to name rules that will help them achieve their goals. Write their ideas on the board. If a child states a rule negatively, such as, “Don’t come to school late,” ask how it could be stated in a positive way. Below are some examples.
Come to school on time.
Bring what you need with you.
Listen to the teacher.
Follow directions.
Be kind to others.
Use manners.
Work hard.
Do your best.
Keep your hands and feet to yourself.
Follow playground rules.
Then assist them in consolidating their list into three to five basic rules, such as:
be prepared;
be respectful;
be productive; and
be safe.
After the rules are decided upon, you may want to have the students sign a copy of them and display them. Review and define each one as needed. Students are more likely to follow the rules if they are clearly stated and understood, and if classroom management procedures are in place and followed.
Some examples of procedures or routines that need to be explained, practiced often and followed consistently:
what to do upon entering the classroom;
what signal will be used to get their attention(see 25 Ways to Obtain Children’s Attention in a School Setting);
what to do when a signal is given;
what to do when it is group time;
what to do if they want to speak;
what to do if they need to use the restroom;
what to do if they need to sharpen their pencil;
what to do when they need help;
what to do when they are finished with their work;
how to line up;
how to walk in the hall;
what to do in the cafeteria;
what to do if a visitor is in the classroom;
what to do if the teacher is not in the room;
what to do when the fire alarm rings; and
what to do before being dismissed.
In addition, listing the schedule for the day helps children know what to expect.
Here is an example of a teacher’s management plan for individual students:
First infraction: Name on board.

Second: Student writes down the rule that he/she broke.

Third: Student looses ten minutes of recess

Fourth: A parent is called or a note is sent home for the parent to sign and return.

Fifth: The student is sent to the principal.
When deemed appropriate provide choices. For example: if a child does not stay on task and complete his work, you could say, “Do you want to finish it during free time or recess?” Or, if a child is being disruptive, you could say, “Would you like to sit in the “thinking” chair or at your desk with your head down?” (see “Love and Logic Basics”). When given a choice, students tend to feel respected and are more likely to comply. However, allow only a short time for the choice to be made and if the child does not choose, make the choice for him/her. As much as possible, have the consequence directly relate to the offense.
After deciding what rules and management procedures you will use, discuss consequences for broken rules. However, allow yourself some flexibility. Consequences for inappropriate behavior need to focus on helping a child learn from his/her mistakes. At times you may want to meet with a child alone and ask him what you could do to help him make constructive choices. Then listen, share thoughts with your student and develop a plan of action.
An idea for classroom management is to put a word on the board such as “responsibility.” When the class does well, a letter is underlined in red, and when they are off task, the red underline is deleted for one letter. When the whole word is underlined in red, the class earns a privilege such as a theme day or viewing a movie. Having the children brainstorm and vote on ideas of what they would like to receive for their exemplary behavior can foster their desire to follow the rules.

Student-centered class, Dr. Alexandros Papanis

As you prepare your lesson, ask yourself what information and skills your students already have and use that to enhance the lesson with student centredness.
For example, in a reading exercise I would create summary statements that develop the sequence of incidents. 
Get students to read the text in groups and place the statements in sequence. As they collaborate on this, you may have to provide guiding questions and direct their interpretation of the text. However, they find the meaning on their own and you guide this with your specialist knowledge. 
Think about lesson planning to get students to do work in groups. Get rid of rows of desks and arrange the desks in groups. Move students around (pair work, groups of three, bigger groups and reporting back to the whole class at stages of the lesson).

That is the methodology. The purpose is to have lessons and classroom management that gets students talking to each other - practicing real English skills.

The teacher must change mindset from standing out the front and telling them what to think, to letting them DO and patrolling the room, checking, monitoring and helping.

Schools are places that teach kids how to make a living, not how to live life

Happiness isn’t often a big topic of conversation in classrooms. Amidst the rush to meet standards, raise test scores, and provide engaging learning experiences, not to mention the daily chaos of students’ lives, many educators don’t have much time to bring up issues around students’ happiness.
But what if students could explore an important life lesson about how to identify and replicate happiness as they’re doing school work? What elements contribute to a happy and healthy society?
A high school in urban Cleveland has taken a unique approach to the so- called "Happiness Project". Led by an ambitious teacher at a low-income school, Melissa decided to test out discussions of happiness with her group of students during advisory time, which meets for 45 minutes each day. 
“They all responded that seeing their friends at school made them happy, but school itself was not making them happy,” she said. “It inspired me to integrate some of that happiness and how to be happy and how to take control over your happiness into school.”
Melissa’s students were constantly asking her why she was smiling, asking her about what she does outside of school. She also felt inspired by teenager Logan's "Talk" in which he describes schools as places that teach kids how to make a living, not how to live life. “Part of what he defined as success was health and happiness,” Melissa said. She wasn’t sure her students knew how to be happy. “It was something I thought might give students a sense of empowerment over their lives,” she said.
One of the hardest, but most rewarding tasks Melissa has been working on this year is helping students to have a growth mindset about their learning. Growth mindset is a term coined by the Stanford psychologist Carol Dweck, who found students who believe they can improve skills through hard work fair better. Some of Melissa’s students had never been told they were smart before. “That was really eye opening for them because they had been told prior that they were in this position and this is where they were going to stay,” she said.

She’s now trying to relate the idea of happiness to that of growth mindset, encouraging students to think about steps they can take to make themselves happier. She’s pushing them to set happiness goals and to imagine happiness as another mindset they can work towards. It’s a slow process, but Melissa is glad it’s a topic that can take some pressure off the many tests 10th graders in Ohio have to take.
Mind/Shift Teaching Strategies

Εφαρμογή των Βασικών Αρχών του Taylor που διέπουν το "Επιστημονικό Μάνατζμεντ" σε δύο σύγχρονες Ελληνικές Επιχειρήσεις. Dr. Alexandros Papanis

Μέσα από την επιστημονική εφαρμογή διαφόρων μεθόδων και τεχνικών και βάζοντας το κατάλληλο άτομο στην κατάλληλη θέση ο Taylor πέτυχε την αύξηση της παραγωγικότητας, κερδίζοντας έτσι τον τίτλο του εισηγητή του ‘Επιστημονικού Μάνατζμεντ’. Αν και η θεωρία αυτή δέχθηκε αυστηρή κριτική, κυρίως από τους υπερασπιστές του κινήματος των ανθρωπίνων σχέσεων, εντούτοις ακόμη και σήμερα δεν είναι λίγες οι επιχειρήσεις που εξακολουθούν να εφαρμόζουν αυτές τις ιδέες. Μια τέτοια επιχείρηση είναι η Καπνοβιομηχανία Καρέλια. Παρά το γεγονός ότι η παραγωγή τσιγάρων είναι πια μια αυτοματοποιημένη διαδικασία, ο ανθρώπινος παράγοντας είναι βασικός. Η επιτήρηση της επεξεργασίας των φύλλων καπνού μέσα σε αυστηρά πειθαρχημένα πλαίσια, η δημιουργία χαρμανιού από την πιστή εφαρμογή επακριβώς διατυπωμένων οδηγιών, ο τεμαχισμός της ογκώδους σε μέγεθος ράβδου κατεργασμένου καπνού σε μικρότερα κομμάτια μέσα από μια σειρά μηχανικών κινήσεων, η τοποθέτησή τους σε φίλτρα στον ελάχιστο δυνατό χρόνο, καθώς και η εγγύηση της ποιότητας του τελικού προϊόντος από αυστηρά εξειδικευμένους και καταρτισμένους εργαζόμενους, όλα αυτά αποτελούν συνιστώσες του επιστημονικού μάνατζμεντ. Όσο δε αφορά την παροχή κινήτρων για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα μέσω καλύτερων οικονομικών απολαβών, η εταιρεία πρόσφερε ως πρωτοχρονιάτικο δώρο τον Ιανουάριο του 2014 επίδομα γαλοπούλας ύψους 200 ευρώ ανά εργαζόμενο, ενώ έδωσε bonus 800 ευρώ για όποιον δεν έλειψε ούτε μια ημέρα από τη δουλειά του. (tovima.gr/2-1-2014). 
Στο ίδιο πνεύμα και εφαρμόζοντας τη βασική αρχή του Τευλορισμού για την καθιέρωση της ιδανικότερης και αποτελεσματικότερης μεθόδου επιτέλεσης έργου κυρίως μέσω του επανασχεδιασμού της εργασίας και των εργαλείων η Χαλυβουργία Ελλάδας, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και η αειφόρος ανάπτυξη αποτελούν προτεραιότητα για την περαιτέρω εξέλιξη και ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της, πρόσφατα εφαρμόζει προηγμένα συστήματα ελέγχου και χρησιμοποιεί τις πλέον αποτελεσματικές τεχνολογίες (Βέλτιστες Διαθέσιμες Τεχνικές). Έτσι, ελαχιστοποιείται η επιβάρυνση του περιβάλλοντος και διασφαλίζεται η μέγιστη προστασία του προσωπικού των εργοστασίων και του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου. Τέτοιες τεχνικές είναι π.χ. η αντικατάσταση της χρήσης μαζούτ κατά την παραγωγική διαδικασία με φυσικό αέριο, το οποίο είναι φιλικότερο προς το περιβάλλον και η μείωση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας (Χαλυβουργία Ελλάδος, info@hlv.gr).

Βασικές Αρχές Μάνατζμεντ Δρ. Αλέξανδρος Παπάνης Διδάσκων στην Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης

Σε μια εποχή όπως η σημερινή που το κυριότερο χαρακτηριστικό γνώρισμά της είναι η παγκοσμιοποίηση και ο έντονος ανταγωνισμός η αδυναμία μιας επιχείρησης να επηρεάζει η ίδια κατά τρόπο δυναμικό το εξωτερικό περιβάλλον της προς τη συμφέρουσα για αυτήν κατεύθυνση θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για την ίδια την επιβίωσή της.
Κάποια από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα σωστού μάνατζμεντ είναι τα εξής:
α) η γενική ορθολογική καθοδήγηση σε έναν Οργανισμό ή Επιχείρηση 
Ο στόχος του μάνατζμεντ σε έναν Κρατικό Οργανισμό οφείλει να είναι προσηλωμένος όχι μόνο στους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού, αλλά και στη μεγιστοποίηση της κοινής ωφέλειας και όχι μόνο στο κέρδος. 
β) η καθοδήγηση ως απαραίτητο συστατικό για τη διαμόρφωση ενός υψηλού αισθήματος επαγγελματισμού αναφορικά με τη διαχείριση των αλλαγών στο εξωτερικό περιβάλλον. 
Η καθοδήγηση συνήθως γίνεται με κατάλληλες ερωτήσεις, όπως: τι θέλεις (goal), τι συμβαίνει (reality), τι μπορείς να κάνεις (options), τι θα κάνεις (what-when-whom-will).
γ) η αποφυγή της αδιαφορίας του ανθρώπινου δυναμικού ως αποτέλεσμα της έλλειψης πειθαρχίας
Η αδιαφορία μπορεί να προκύψει από την ανάθεση ενός εξαιρετικά μεγάλου ή μικρού όγκου δουλειάς, από την επιφόρτιση με ανούσια καθήκοντα, από τη μη παροχή επαρκών πληροφοριών για την περάτωση κάποιας εργασίας, καθώς και από την εσφαλμένη ανατροφοδότηση σχετικά με την απόδοση. Κατ’ επέκταση, αυτά οδηγούν στην έλλειψη πειθαρχίας, αφού ο κάθε προϊστάμενος του Οργανισμού, ανεξάρτητα από την οργάνωση και το ιεραρχικό επίπεδο που βρίσκεται, δεν καταφέρνει να πετύχει τα επιθυμητά αποτελέσματα μέσω των ικανοποιημένων συνεργατών του. 
γ) η αποφυγή ενός ασθενούς συστήματος εσωτερικού ελέγχου. 
Ο έλεγχος είναι μια συνεχής λειτουργία που προσπαθεί να διασφαλίσει ότι τόσο οι στρατηγικές όσο και οι πολιτικές του Οργανισμού θα εφαρμόζονται σωστά. Τα μέλη της Διοίκησης είναι επιφορτισμένα με το έργο της σχεδίασης της διαδικασίας εκείνης που θα επιτρέπει τη σύγκριση των αποτελεσμάτων με τα αντίστοιχα πρότυπα που έχουν τεθεί (κριτήρια και στόχοι του Οργανισμού), καθώς και με τη διόρθωση των όποιων αποκλίσεων. 
δ) η αποφυγή κακής διαχείρισης ως συνέπεια της απουσίας ενότητας εντολής.
Χωρίς την απλοποίηση της οργανωτικής δομής και των εσωτερικών διεργασιών, τη μείωση του λειτουργικού κόστους, τις ευέλικτες μορφές εργασίας και τη δημιουργία ενός ελκυστικού περιβάλλοντος για τον εργαζόμενο ο Οργανισμός δύσκολα θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τη μείωση κονδυλίων 
Από την άλλη, η υπακοή στην οργανωτική πειθαρχία και η δέσμευση στην οργανωσιακή σταθερότητα τείνει να αυξάνεται τόσο, όσο ο αριθμός των διευθυντικών στελεχών που δίνουν εντολές και οδηγίες σε ένα άτομο τείνει στη μονάδα (Archer 1990). Άλλωστε η ενότητα εντολής είναι μια συνεχής ροή εξουσίας που έχει σαν αφετηρία την κορυφή της διοικητικής πυραμίδας και καταλήγει στη βάση της.
την απουσία δίκαιων οικονομικών και ψυχοκοινωνικών κινήτρων προς τους εργαζομένους. 
Κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες για τη σύνδεση της ποιότητας της εργασίας με την ικανοποίηση των εργαζομένων σε έναν Οργανισμό, όπως ο τρέχων μισθός, οι προαγωγές, η συμπεριφορά των προϊσταμένων, η συμπεριφορά των συναδέλφων, το φυσικό περιβάλλον της εργασίας, η τεχνολογία κ.α. (Herzberg 1966, Oshagbemi 1997 στο Πόζιος 2006). 
Ακόμη, η παρακίνηση προς τους εργαζομένους μέσω της ανάληψης πρωτοβουλιών από τους ίδιους και η δημιουργία άτυπων ομάδων εντός της επιχείρησης επιδρούν ευεργετικά στην απόδοση των ατόμων. 
στ) η οργάνωση και ο αναποτελεσματικός προγραμματισμός, όπου τα μέλη της επιχείρησης οφείλουν να βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση και να επιδιώκουν την από κοινού εκτέλεση μακροπρόθεσμων και βραχυπρόθεσμων στόχων.
Ως γνωστό, ο ορθολογικός και έγκαιρος προγραμματισμός ελαχιστοποιεί τις σπατάλες, και αποτρέπει τη μη αποδοτικότητα του οργανισμού.
Ακόμη, η κατανομή ευθυνών, δικαιοδοσίας και εργασίας τόσο στα επιμέρους τμήματα, όσο και στα άτομα που εργάζονται σε αυτόν –μέσω της λελογισμένης οργάνωσης- αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά ορθού Μάνατζμεντ.

Βασικές Αρχές Μάνατζμεντ, Δρ. Αλέξανδρος Παπάνης, Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης

Το ζητούμενο για κάθε επιχείρηση είναι αν θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά το πέρας της οικονομικής κρίσης που διέρχεται η χώρα μας και, εφόσον τα καταφέρει, σε ποια κατάσταση θα βρίσκεται. Οι επιλογές είναι δύο: είτε θα ολοκληρώσει τον αρχικό προγραμματισμό της - κινούμενη επιθετικά - είτε θα προτιμήσει να μαζευτεί και να ακυρώσει τα αρχικά σχέδια, κρατώντας μια πιο αμυντική στάση και περιοριζόμενη στη λήψη σίγουρων και χωρίς μεγάλο ρίσκο πρωτοβουλιών. 
Βασικό προαπαιτούμενο είναι η επιχείρηση να συνεχίσει να υπάρχει. Και για αυτό απαιτείται θετική σκέψη και αισιοδοξία. Ο ψύχραιμος και χωρίς πανικό επαναπροσδιορισμός στόχων, στρατηγικών και πολιτικών συμβάλλει στην εκ νέου προσπάθεια ανάπτυξης με βάση τα νέα δεδομένα. 
Η δεύτερη προϋπόθεση είναι η επιχείρηση να μην έχει οφειλές και οικονομικές υποχρεώσεις από το παρελθόν. Είναι απαραίτητο να έχει ήδη εξοφλήσει πλήρως ή στο μεγαλύτερο μέρος το δάνειο που τυχόν έχει εισπράξει και να μην έχει αφήσει σοβαρές οικονομικές εκκρεμότητες για το μέλλον.
Η τρίτη βασική διάσταση είναι η επιχείρηση να μην μειώσει την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών. Η υψηλών προδιαγραφών παροχή υπηρεσιών που ικανοποιούν πλήρως τις ανάγκες των πελατών οδηγεί στην εξασφάλιση της εμπιστοσύνης τους και, κατά συνέπεια, στη δημιουργία νέων ευκαιριών. Είναι απαραίτητο η επιχείρηση, όχι απλά να καταστήσει τις υπηρεσίες της ακόμη πιο ελκυστικές, αλλά παράλληλα να τις προωθήσει κατάλληλα μέσω της διαφήμισης. Σε περιόδους γενικής κρίσης που όλοι αναδιπλώνονται και αφιερώνουν ελάχιστα για την εικόνα τους προς τα έξω, η προβολή της εταιρείας μέσω της διαφήμισης έχει πολύ μεγαλύτερες επιτυχίες. Τέταρτον, να προσπαθήσει να συμπιέσει το λειτουργικό της κόστος. Η εταιρεία οφείλει να προσαρμόσει άμεσα το κόστος της, σε σχέση με την κερδοφορία που είχε τα προηγούμενα έτη, όχι όμως σε βάρος της ποιότητας των υπηρεσιών. Η πέμπτη πτυχή του ζητήματος είναι η ανάγκη για προσπάθεια αύξησης των εσόδων, στο μέτρο του εφικτού. Σήμερα η διατήρηση της σταθερότητας του τζίρου μιας εταιρείας και η αποφυγή της μείωσής του αποτελεί την κύρια επιδίωξη. Όμως η σταθερότητα στο προ κρίσης πελατολόγιο της επιχείρησης και η υποχρέωση για διεύρυνσή του απαιτούν την προσέλκυση νέων πελατών, κάτι εξαιρετικά δύσκολο με τα τωρινά οικονομικά δεδομένα. Παρόλα αυτά, τα σταθερά αλλά προσεκτικά ανοίγματα προς νέες αγορές και η καινοτομία θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη. Εξάλλου, η τεχνολογία και το διαδίκτυο σήμερα επιτρέπουν τέτοιου είδους κινήσεις.

Η σημασία της SWOT Ανάλυσης για μία επιχείρηση, Δρ Αλέξανδρος Παπάνης

Η SWOT ανάλυση είναι μια δομημένη μελέτη του εσωτερικού και του εξωτερικού περιβάλλοντος, προκειμένου να αναδειχθούν τα Δυνατά και τα Αδύνατα σημεία, οι Ευκαιρίες και οι Απειλές για μία επιχείρηση, οργανισμό ή βιομηχανία. Ο επιτυχημένος συνδυασμός αυτών των στοιχείων παρέχει σημαντικές πληροφορίες στη διαμόρφωση των στρατηγικών της επιχείρησης (πχ. όταν προκύψουν στενές αλληλοεπιδράσεις ανάμεσα στα Δυνατά σημεία και στις Ευκαιρίες, τότε η εταιρία θα μπορούσε να εφαρμόσει μια πιο επιθετική πολιτική), ενώ παράλληλα δίνεται η δυνατότητα έγκαιρης πρόβλεψης των τυχόν δυσκολιών για το μέλλον. 
Πιο συγκεκριμένα, μια λεπτομερής και προσεχτική έρευνα των δεδομένων αναδεικνύει τα εξής χρήσιμα στοιχεία για μια επιχείρηση:
Δυνάμεις (Δυνατά Σημεία) Π.χ
1. Ισχυρό Brand Name
2. Ισχυρές συνεργασίες
3. Εκτεταμένο Δίκτυο Διανομής
4. Άκρως ικανοποιητική ποιότητα προϊόντων
5. Άριστες εγκαταστάσεις
6. Παραγωγική Δυναμικότητα της Επιχείρησης

Αδυναμίες (Αδύνατα Σημεία)
1. Πιθανή αδυναμία Συντονισμού των Θυγατρικών της Επιχείρησης
2. Ανάγκη για Διαρκείς Προσαρμογές των στρατηγικών της εταιρείας
3. Συνεχής πτώση της Οικονομικής Δραστηριότητας στην Ελλάδα
4. Υψηλός Δανεισμός της επιχείρησης

Ευκαιρίες 
1. Είσοδος του Ομίλου σε νέες και αναδυόμενες αγορές 
2. Ανάπτυξη και άλλων καινοτόμων προϊόντων για την κάλυψη νέων αναγκών
3. Χρήση του Διαδικτύου για την προώθηση των προϊόντων
4. Επανασχεδίαση του Ηλεκτρονικού Καταστήματος της επιχείρησης με τη χρήση μιας πρωτοποριακής Τεχνολογικής Πλατφόρμας

Απειλές 
1. Κατακλυσμός της αγοράς από ανταγωνιστικά προϊόντα (Φθηνή τιμή- Αμφίβολη ποιότητα) 
2. Ανάγκη για μεγάλα κεφάλαια που προστίθενται στα ήδη υψηλά δάνεια της επιχείρησης
3. Εταιρείες του εξωτερικού με χαμηλό εργατικό κόστος
4. Κερδοσκοπικές μεταβολές της τιμής του προιόντος της επιχείρησης
5. Στροφή του καταναλωτικού κοινού σε άλλα ανταγωνιστικά προιόντα

Ωστόσο θα πρέπει να επισημανθεί ότι και ίδια η ανάλυση SWOT είναι απλά μια μέθοδος κατηγοριοποίησης και έχει τις αδυναμίες της. Για παράδειγμα, μπορεί να έχει την τάση να πείσει τους χρήστες της να συντάσσουν λίστες, παρά να σκεφτούν πραγματικά τους σημαντικούς εκείνους παράγοντες που είναι αναγκαίοι για την επίτευξη των στόχων. Παρουσιάζει επίσης τις προκύπτουσες λίστες άκριτα και χωρίς σαφή ιεράρχηση, έτσι ώστε, για παράδειγμα, αδύναμες ευκαιρίες μπορεί να φαίνεται ότι εξισορροπούν ισχυρές απειλές.

Η σημασία του Ελέγχου σε μία Επιχείρηση Δρ. Αλέξανδρος Παπάνης Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης

Μια επιχείρηση δύναται μέσω της δυναμικής διεργασίας του ελέγχου να προσδιορίσει το βαθμό επίτευξης των επιχειρησιακών της στόχων και να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις, με σκοπό τη βελτίωση της απόδοσης. 
Ας υποθέσουμε ότι τα διοικητικά στελέχη της Πολυεθνικής Ιταλικής Εταιρίας Καφέ «Super Premium Coffee» (που πρόσφατα αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί και στην Ελληνκή αγορά) διαπιστώνουν ότι οι αρχικοί στόχοι αύξησης των πωλήσεων κατά 20% στην ελληνική αγορά δεν επετεύχθησαν. Κρίνουν επομένως αναγκαία την αναπροσαρμογή των προκαθορισμένων προτύπων, λαμβάνοντας αυτή την φορά σοβαρότερα υπόψη τα πολύπλοκα χαρακτηριστικά του εξωτερικού περιβάλλοντος της επιχείρησης, όπως η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και η απουσία ρευστότητας. 
Προκειμένου να αποφασισθούν και να εφαρμοσθούν μέτρα που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν διορθωτικά στις παρατηρούμενες αρνητικές αποκλίσεις καθώς και στην εξάλειψη των αιτίων που τις προκάλεσαν θα πρέπει πρωτίστως να προσδιορισθούν οι περιοχές που θα ελεγχθούν.
Μια τέτοια περιοχή θα μπορούσε να είναι το ίδιο το προσωπικό και η εξυπηρέτηση που αυτό προσφέρει. Βεβαίως, η παρακίνηση του προσωπικού ώστε να είναι περισσότερο παραγωγικό εξαρτάται από τις αξίες και την κουλτούρα που διέπουν την ίδια την επιχείρηση. Η κουλτούρα που δίνει έμφαση στην παραγωγικότητα και την ποιότητα, η αίσθηση του εργαζόμενου ότι συμβάλλει σε κάτι σημαντικό και ότι ο κόπος του αναγνωρίζεται όχι μόνο υλικά (μέσω της αμοιβής) αλλά και ηθικά (μέσω της εμπιστοσύνης αλλά και του υψηλού ηθικού των εργαζομένων) αποτελούν βασικές παραμέτρους συνεχούς βελτίωσης και εργασιακής απόδοσης. Όμως ακόμα και το ίδιο το δίκτυο των πελατών αποτελεί αναμφίβολα περιοχή ελέγχου της εταιρίας. Η έμφαση της επιχείρησης στην ανοικοδόμηση μιας μακρόχρονης σχέσης με τον πελάτη μέσω της ικανοποίησης των αναγκών και των επιθυμιών του προσδίδει στην επιχείρηση ένα τεράστιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο J. Rifkin (2001) «Ο από κοινού σχεδιασμός των προϊόντων ανάμεσα στην εταιρία και στον τελικό χρήστη δημιουργεί μια σχέση που μοιάζει περισσότερο με τη σχέση προμηθευτή-πελάτη παρά με σχέση πωλητή-αγοραστή».
Η αποτελεσματικότητα θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει πεδίο ελέγχου καθώς συναρτάται άμεσα με την ποιότητα του προϊόντος που παράγει η συγκεκριμένη εταιρία. Για κάθε επιχείρηση η επίτευξη του ελέγχου ποιότητας είναι αυτοσκοπός και γι αυτό απαιτείται ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης ποιότητας, καθώς και κατάλληλες τεχνικές και εργαλεία επίτευξής της. Επομένως η αποτελεσματικότητα προκύπτει ως συνέπεια της προσαρμογής του προϊόντος στις σύγχρονές απαιτήσεις του πελάτη και αποτελεί συνεπακόλουθο της ευελιξίας του προϊόντος αυτού στις ευκαιρίες της αγοράς. Επίσης είναι το αποτέλεσμα του μελετημένου σχεδιασμού του και των τεχνικών προώθησής του.
Και βέβαια δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί εδώ η ανάγκη για καινοτομία του προϊόντος, αλλά και για ενεργή εμπλοκή του ίδιου του προσωπικού στην όλη παραγωγική διαδικασία. 
Τέλος, η αποδοτικότητα των πωλήσεων και η ανάπτυξη θα μπορούσαν επίσης να αποτελέσουν περιοχές ελέγχου, προκειμένου να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα κατά τη δημιουργία του νέου σχεδίου δράσης της εταιρίας. Η αποδοτικότητα συνδέεται άμεσα τόσο με το κόστος παραγωγής και πωλήσεων, όσο και με την ποσότητα παραγωγής. Όταν η αποδοτικότητα των πωλήσεων (εισροές - έσοδα πωλήσεων) είναι μεγαλύτερη από τις συνολικές εκροές (συνολικά κόστη), τότε η εταιρία παρουσιάζει σημαντικό πλεονέκτημα σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές της. 
Από την άλλη, η ανάπτυξη σχετίζεται με την γενικότερη εικόνα των υποκαταστημάτων-σημείων της εταιρίας σε όλη την Ελλάδα. Η εικόνα αυτή «χτίζεται» σταδιακά όταν η επιχείρηση εκμεταλλεύεται τις νέες ευκαιρίες που της παρουσιάζονται, όταν παρουσιάζει δυναμική για πιο επιθετικό προγραμματισμό και στοχοθεσία, όταν έχει πρόσβαση σε επιχειρησιακές πληροφορίες που της επιτρέπουν να επεκταθεί στην τοπική αγορά, όταν μπορεί να ιχνηλατήσει τις τυχόν αλλαγές στη ζήτηση των πελατών και όταν υποστηρίζεται από πολλαπλά κανάλια πώλησης (καταστήματα, τηλέφωνο, διαδίκτυο κτλ).

Πλεονεκτήματα και Μειονεκτήματα της επιλογής Προσωπικού για θέσεις Διοίκησης από τις εσωτερικές ή εξωτερικές πηγές μιας Επιχείρησης, Δρ. Αλέξανδρος Παπάνης, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

Πολλές φορές τίθεται το ερώτημα αν η επιλογή προσωπικού για θέσεις διοίκησης σε μία επιχείρηση θα πρέπει να γίνεται από τις εσωτερικές πηγές της επιχείρησης (δηλαδή από το ήδη υπάρχον προσωπικό της επιχείρησης) ή από εξωτερικές πηγές.
Τα πλεονεκτήματα της εσωτερικής επιλογής είναι πολλά και σημαντικά:
• Καλύτερη γνώση της κουλτούρας της επιχείρησης από τον επιλεγέντα 
• Γρηγορότερη και ευκολότερη προσαρμογή του υποψηφίου
• Κίνητρο για υψηλότερη απόδοση και στο υπόλοιπο προσωπικό
• Δημιουργία συστήματος διαδοχής
• Οικονομικό όφελος της επιχείρησης αφού οι εσωτερικοί υποψήφιοι έχουν μικρότερες απαιτήσεις
Τα μειονεκτήματα μιας τέτοιας επιλογής, ωστόσο, δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα:
• Η ανάγκη επιμόρφωσης κοστίζει περισσότερο
• Δημιουργούνται εσωτερικές διαμάχες και αντιπαλότητες, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την αποδοτικότητα του προσωπικού
• Διαιωνίζεται η ίδια νοοτροπία χωρίς προοπτικές ανανέωσης και νεωτερισμού
• Πιθανότητες αναξιοκρατίας μέσω της προώθησης οικογενειακών μελών σε καίριες θέσεις, όπως π.χ στη θέση του Προϊσταμένου Λογιστηρίου
Από την άλλη, τα πλεονεκτήματα της εξωτερικής επιλογής είναι εξίσου αξιόλογα και θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τον Διευθυντή Ανθρωπίνων Πόρων. Έτσι:
• Το εύρος των επιλογών είναι σαφώς μεγαλύτερο
• Εισάγονται έμπειροι και καταρτισμένοι υποψήφιοι, μειώνοντας έτσι σημαντικά το κόστος επιμόρφωσης και εκπαίδευσης
• Εισάγεται νέα τεχνογνωσία και εφαρμόζονται νέες τεχνικές διοίκησης
• Νέα οράματα και προαγωγή της εικόνας της εταιρίας στην αγορά
• Διαφοροποίηση του εργατικού δυναμικού
Ωστόσο και σε αυτή την περίπτωση δεν απουσιάζουν τα μειονεκτήματα:
• Μεγαλύτερος χρόνος προσαρμογής
• Περισσότερο δαπανηρή
• Πρόσληψη υποψηφίου που να είναι ακατάλληλος για την εργασία ή ξένος προς τις στρατηγικές και τους στόχους της εταιρίας
• Απογοήτευση των εσωτερικών υποψηφίων
• Μεγαλύτερη περίοδος ένταξης
Γενικά, η εξωτερική προσέλκυση ενδείκνυται για την απόκτηση ικανοτήτων που δε διαθέτει το υπάρχον προσωπικό της εταιρίας και για την πρόσληψη προσωπικού με καινοτόμες ιδέες. Ωστόσο, πρόκειται για μια χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί αρκετό χρόνο προσαρμογής.
Παρόλα αυτά ίσως να πρόκειται για την πιο ενδεδειγμένη λύση, αφού δίνει νέα δυναμική στον τρόπο διαχείρισης και διοίκησης της εταιρίας και αφήνει πολλά περιθώρια για καινοτόμες εφαρμογές.

Τα Αποθέματα μιας επιχείρησης και η Διαχείριση τους Δρ. Αλέξανδρος Παπάνης

Οι ποσότητες προϊόντων, οι οποίες φυλάσσονται σε αποθήκες για μελλοντική χρήση είναι γνωστές ως αποθέματα. Τα προϊόντα αυτά μπορεί να είναι πρώτες ύλες ή έτοιμα προϊόντα. Τα αποθέματα, εάν διατηρούνται με σύνεση, συμβάλλουν σημαντικά στη σωστή λειτουργία των επιχειρήσεων. 
Ωστόσο, το μποτιλιάρισμα ενός σημείου σε μία γραμμή παραγωγής, ο κακός προγραμματισμός της παραγωγής ή κάποια έκτακτα φαινόμενα μπορεί να συμβάλουν στην αύξηση του κόστους διατήρησης των προιοντων αυτών. 
Για παράδειγμα, η συσσώρευση υπερβολικών αποθεμάτων που συμβάλλει άμεσα στο υψηλό κόστος αποθήκευσης σχετίζεται στενά με τον χρόνο εκτέλεσης παραγγελιών, τον ρυθμό της διανομής των προϊόντων και την εξυπηρέτηση του πελάτη. Ο ανταγωνισμός μεταξύ επιχειρήσεων που παράγουν τα ίδια προϊόντα επιβάλλει πολλές φορές την παράδοση προϊόντων στους πελάτες σε χρόνο μικρότερο από αυτόν που χρειάζεται για την παραγωγή τους. Ίσως θα ήταν πιο οικονομικό η επιχείρηση να αποθηκεύει έτοιμα ή ημικατεργασμένα προϊόντα, ώστε η παραγωγή να μην ξεκινά από το μηδέν κάθε φορά που δέχεται μία παραγγελία. 
Επιπλέον, το υψηλό κόστος αποθήκευσης ως απόρροια των διακυμάνσεων στη ζήτηση και στον χρόνο υστέρησης πολλές φορές οφείλεται σε εσωτερικούς παράγοντες της επιχείρησης και σε εσωτερικά λειτουργικά προβλήματα. Έτσι, ενδεχόμενα φαινόμενα «διαχειριστικού χάους» όπως η αποθήκευση σε λάθος θέση, η ελλιπής συντήρηση του προϊόντος, η αδυναμία ενημέρωσης για το πραγματικό επίπεδο των αποθεμάτων, ο πλημμελής έλεγχος των ποσοτήτων, οι καθυστερήσεις στην παραγωγή - όλα αυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν πιθανούς παράγοντες που ανεβάζουν το κόστος διατήρησης των προιοντων στο 50% της τιμής αγοράς. 
Εξάλλου, η ύπαρξη αποθεμάτων ασφαλείας προϋποθέτει τη δέσμευση κεφαλαίων που προκύπτουν από τον κίνδυνο φθοράς, ή απαξίωσης του προϊόντος, ή από λόγους τυχαιότητας, όπως για παράδειγμα η παραγωγή σκάρτων παρτίδων προιοντων που με τη σειρά της προκαλεί μεταβολές στην τελική ζήτηση του προϊόντος και αποκλίσεις από τις αρχικές προβλέψεις. Επίσης, οι τάσεις της αγοράς ή η εποχικότητα αποτελούν επίσης βασικές παραμέτρους της τυχαιότητας. 
Τέτοιοι παράγοντες, μεμονωμένοι ή σε συνδυασμό, είναι ικανοί να ανατρέψουν ολόκληρη την παραγωγική διαδικασία και να επιβαρύνουν σημαντικά τος κόστος αποθεματοποίησης του προϊόντος.

Η Διεθνοποίηση των Ελληνικών Επιχειρήσεων και η Δραστηριοποίησή τους στο Εξωτερικό. Δρ. Αλέξανδρος Παπάνης

Η απελευθέρωση της διεθνούς ροής προϊόντων, υπηρεσιών και κεφαλαίων έχουν υποχρεώσει πολλές επιχειρήσεις να αναπροσαρμόσουν τις στρατηγικές τους στα νέα δεδομένα του παγκόσμιου οικονομικού περιβάλλοντος, ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν με επιτυχία στις απαιτήσεις του. 
Πολλές επιχειρήσεις έχοντας από νωρίς αντιληφθεί τις νέες ευκαιρίες για εκτός συνόρων επιχειρησιακή δραστηριοποίηση και έχοντας μελετήσει προσεχτικά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της παγκόσμιας αγοράς προτιμούν να διεθνοποιηθούν σχεδόν από ιδρύσεως τους, αυξάνοντας τους ρυθμούς ανάπτυξή τους και διεισδύοντας δυναμικά σε νέες αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Εάν δε συμβεί εγκαίρως αυτό και αντιθέτως προτιμήσουν να δραστηριοποιηθούν μόνο στην Ελληνική αγορά τότε ενδεχομένως να πρκύψουν σοβαρές δυσκολίες ανάπτυξης και επέκτασης, ίσως ακόμη και επιβίωσής τους.
Η σοβαρή οικονομική αστάθεια που ταλανίζει την ελληνική οικονομία για σχεδόν επτά συναπτά έτη έχει οδηγήσει σε συνεχή μείωση της οικονομικής δραστηριότητας και σε βαθιά ύφεση σε όλο το εύρος των εμπορικών συναλλαγών. Πολλές ελληνικές επιχειρήσεις παρουσίαζουν γενική πτώση στον κύκλο εργασιών τους, εμφάνιζουν ανατροπές στην κερδοφορία τους και συρρίκνωση της κεφαλαιουχικής βάσης τους. Επιπλέον η οικονομική αυτή κρίση έχει επιπτώσεις όχι μόνο στις πωλήσεις των εταιριών στην εγχώρια αγορά αλλά και σοβαρό περιορισμό στη δυνατότητά τους για νέες επενδύσεις. Παράλληλα δημιουργούνται προβλήματα στην απασχόληση των εργαζομένων και πολές εταιρίεςνα αναγκάζονται να προχωρήσουνι σε απολύσεις. 
Οι διακυμάνσεις στις συναλλαγματικές ισοτιμίες καθώς και η συρρίκνωση των εμπορικών και οικονομικών συμφωνιών της χώρας επηρεάζουν σημαντικά την ανταγωνιστικότητά των ελληνικών επιχειρήσεων ήδη από τα πρώτα βήματά τους.
Αποτέλεσμα των παραπάνω για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται μόνο στον ελληνικό χώρο θα μπορούσε να είναι η καταφυγή σε δανεισμό - όμως η ραγδαία αύξηση των επιτοκίων και η ενδεχόμενη δυσκολία αποπληρωμής θα καθιστούσαν εξαιρετικά δύσκολη τη δυνατότητα ανάπτυξης και επέκτασής τους.
Τέλος, οι δυσκολίες εκτέλεσης κρατικών προϋπολογισμών με αναπτυξιακά χαρακτηριστικά από τις κυβερνήσεις της χώρας, με την συνεπακόλουθη αδυναμία χορήγησης κρατικών επιδοτήσεων (με διαφανείς όρους) από τη μια και την αύξηση της φορολόγησης των μικρομεσαίων κυρίως επιχειρήσεων από την άλλη θα οδηγούσαν ίσως σε υπερδιόγκωση των χρεών και σε οικονομικό και αναπτυξιακό μαρασμό. 
Βέβαια από τις παραπάνω δυσκολίες δε συνάγεται το συμπέρασμα ότι όλες οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα ότι είναι καταδικασμένες σε αποτυχία και αφανισμό, ωστόσο ο δρόμος που έχουν να διανύσουν προς την ανάπτυξη και την επιτυχία είναι σαφώς δυσκολότερος συγκριτικά με εκείνες τις επιχειρήσεις που επιλέγουν εγκαίρως να διεθνοποιηθούν.
Τα πλεονεκτήματα από τη διεθνοποίηση της εταιρείας θα μπορούσαν να είναι η πρόσβαση σε νέες αγορές καταναλωτών, η μείωση του κόστους παραγωγής, η εγγύτητα σε πρώτες ύλες, η αποφυγή των εμποδίων και των περιορισμών στις εξαγωγές, τα ευνοϊκότερα φορολογικά κίνητρα, η αντεπίθεση στον ανταγωνισμό και η καλύτερη εξυπηρέτηση πελατών, καθώς και η απόκτηση νέας τεχνογνωσίας.